NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
131 - (2618) حدثني
زهير بن حرب.
حدثنا يحيى بن
سعيد عن أبان
بن صمعة.
حدثني أبو
الوازع. حدثني
أبو برزة. قال:
قلت:
يا نبي الله!
علمني شيئا
أنتفع به. قال
"اعزل الأذى
عن طريق
المسلمين".
{131}
Bana Züheyr b. Harb
rivayet etti. (Dediki): Bize Yahya b. Saîd, Eban b. Sam'a'dan rivayet etti.
(Demişki): Bana Ebû'l-Vâzi' rivayet etti. (Dediki): Bana Ebû Berze rivayet
etti. (Dediki):
— Yâ Nebiyyallah! Bana faydalanacağım
bir şey öğret, dedim.
«Müslümanlara yolundan
ezâ (veren şeyi) gider!» buyurdular.
132 - (2618) حدثنا
يحيى بن يحيى.
أخبرنا أبو
بكر بن شعيب بن
الحباب عن أبي
الوزاع
الراسبي، عن
أبي برزة الأسلمي؛
أن أبا برزة قال:
قلت
لرسول الله
صلى الله عليه
وسلم: يا رسول
الله! إني لا
أدري. لعسى أن
تمضي وأبقى
بعدك. فزودني
شيئا ينفعني
الله به. فقال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم "افعل
كذا. افعل كذا
(أبو بكر نسيه)
وأمر الأذى عن
الطريق".
[ش
(وأمر) هكذا هو
في معظم
النسخ. وكذا
نقله القاضي
عن عامة
الرواة،
بتشديد
الراء، ومعناه
أزله].
{132}
Bize Yahya b. Yahya
rivayet etti. (Dediki): Bize Ebû Bekr b. Şuayb b. Habhâb, Ebû'l-Vâzi'
Er-Râsibî'den, o da Ebû Berzete'l-Eslemî'den naklen haher verdi ki: Ebû Berze
şöyle demiş: Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) :
— Yâ Resûlallah! Ben
bilmiyorum. Olur da sen (dünyadan) gidersin, ben senden sonraya kalırım. İmdi
bana bir şey lütfet ki, onunla Allah bana fayda versin! dedim. Bunun üzerine Resûlullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'.
«Şöyle şöyle yap! (Ebû
Bekr bunu unutmuştur.) Bir de yoldan ezâ (veren şeyi) gider!» buyurdular.
İzah:
Bu hadîsin Ebû Hureyre
rivayetini Buhârî «Kitâbu'l-Ezan» ile «Kitâbu's-Salat'da; Nesâi
«Kitâbu's-Salât»'da; Tirmizî «Kitâbu'l-Birr»'de .muhtelif râvilerden tahric
etmişlerdir.
Allah'ın şükür veya,
teşekkür etmesinden murâd verdiği ihsanını meleklerine bildirmesi yahut sevab
vermesidir.
Bu hadîsler yol
üzerinden gelip geçenlere eziyet veren diken, ağaç, pislik ve leş gibi şeyleri
giderip temizlemenin faziletine delildirler. İziyet veren şeyleri yoldan
gidermenin imanın dallarından biri olduğunu evvelce görmüştük.;
Übbî diyorki:
«Anlaşılan bu ağaç o zatın mülkü değilmiş. Birinin mülkü olup dalları yola
sarkan ve gelip geçenlere eziyet veren ağacın dallarını yolcular kesebilir.
Yahut sahibini davaya verebilirler.»
Bu hadîslerde
mıüslümanlara fayda veren her işin faziletine ve onlara zarar veren her şeyin
giderilmesine tenbih vardır.